บทความพิเศษ

 

เถาจูกง - ฟ่านหลี่ ตอนที่ ๑
14 เม.ย. 2559

 

เถาจูกง, ฟ่านหลี่, ไซซี, เทพเจ้าแห่งการค้า

 

ฟ่านหลี่ เป็นบุคคลสมัยราชวงศ์โจวตะวันออก ซึ่งยุคนั้นอำนาจอ๋องแห่งราชวงศ์โจวเสื่อมถอยลง แคว้นใหญ่ 5 แคว้นต่างแย่งชิงอำนาจ และทำสงครามกันเนืองๆ แคว้นหวูสมัยนั้นโดดเด่นเพราะมีเสนาธิการซุนวู เจ้าของตำราพิชัยสงครามซุนวูที่เรารู้จักกันดี และแม่ทัพหวู่จือซี เมื่ออ๋องฟูไชแคว้นหวูยกทัพตีแคว้นเยว่ จึงได้ชัยอย่างง่ายดาย

 

อ๋องโกวเจี้ยนแคว้นเยว่ ขอคำแนะนำจากฟ่านหลีและเหวินจ้ง สองขุนนางใหญ่ ฟ่านหลีเสนอว่า "ถ้าท่านอ๋องยอมทนอัปยศเพื่อเอาตัวรอดเฉพาะหน้า ยอมไปเป็นเชลยศึกสักระยะหนึ่ง ก็พอจะรักษาบ้านเมืองและประชาชนไว้ได้ ถ้าท่านอ๋องรักประชาชน ยอมทนทุกข์ยาก ผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน บั้นปลายแคว้นเยว่จะรุ่งเรือง และแคว้นหวูจะเป็นฝ่ายพินาศ"

 

โกวเจี้ยนยอมทำตามแผนการของฟ่านหลี ให้เหวินจ้งนำหญิงงามและของกำนัลไปติดสินบนป๋อฝี่ ขุนนางคนโปรดของฟูไช ขอให้ช่วยสนับสนุนการเจรจาหย่าศึกของแคว้นเยว่ แม้หวู่จือซีจะคัดค้าน ขอให้ฟูไชฆ่าโกวเจี้ยน และผนวกเคว้นเยว่เข้ากับแคว้นหวูเสีย แต่ฟูไชก็ไม่เชื่อฟัง เพียงเอาตัวโกวเจี้ยนมาเป็นเชลยศึกอยู่ที่แควันหวู โกวเจี้ยน มอบหมายให้เหวินจ้งเป็นผู้สำเร็จราชการแคว้นเยว่ ตนเองและชายาไปเป็นเชลยอยู่แคว้นหวู พร้อมด้วยฟ่านหลี่ซึ่งตามไปเป็นที่ปรึกษา

 

หลังจากนั้นหลายปี กว่าโกวเจี้ยนจะสามารถทำให้อ๋องฟูไชเชื่อใจและปล่อยตัวกลับไปครองแคว้นเยว่ในฐานะประเทศราชของแคว้นหวู เมื่อปี พ.ศ.52

 

พอกลับถึงแคว้นเยว่ โกวเจี้ยนสาบานกับตนเองว่า จะล้างอายที่ได้รับจากฟูไชให้จงได้ โกวเจี้ยนกินอยู่อย่างเรียบง่าย แต่งตัวด้วยผ้าฝ้ายธรรมดา จับจอบขุดดินด้วยตนเอง ออกตรวจเยี่ยมราษฎรอยู่เสมอ งดส่วยสาอากรให้ราษฎรถึงเจ็ดปี

 

เพื่อเสริมปณิธานตัวเองให้มั่นคง ไม่หลงติดความสุขสบาย โกวเจี้ยนไม่อยู่วัง กลับไปอยู่เรือนเล็กๆ หนุนท่อนฟืนต่างหมอน นอนบนเสื่อธรรมดา และในห้องพักนั้นแขวนดีสัตว์อันมีรสขมไว้ ก่อนกินอาหารทุกมื้อ โกวเจี้ยนจะชิมรสขมของดีนั้นก่อน เพื่อเตือนตนมิให้ลืมความอัปยศขมขื่นที่เคยได้รับจากฟูไช จนเป็นที่มาของสำนวนจีนว่า "หนุนฟืนแข็ง ชิมดีขม" อันหมายถึงความอดทนมีปณิธานแน่วแน่

 

โกวเจี้ยนปฏิบัติตามแผนของฟ่านหลีและเหวินจ้ง ทั้งบำรุงเศรษฐกิจให้มั่งคั่ง ฝึกกองทัพให้เข้มแข็ง เป็นการสร้างเสริมความแกร่งกล้าให้แคว้นเยว่ และใช้ "อุบายหญิงงาม" ทำลายฟูไช โดยมีเหวินจ้งเป็นผู้ดำเนินงานตามแผนแรก ฟ่านหลีเป็นผู้ดำเนินงานตามแผนหลัง โกวเจี้ยนให้คนเสาะแสวงหาหญิงงาม ในที่สุดได้หญิงงามจากหมู่บ้านเชิงเขาจู้หลัวซานสองนาง คือไซซีและเจิ้งตั้น

 

 

เถาจูกง, ฟ่านหลี่, ไซซี, เทพเจ้าแห่งการค้า

 

จากนั้นโกวเจี้ยนก็มอบหมายให้ฟ่านหลีเป็นหัวหน้าฝึกหัดไซซีและเจิ้งตั้น ฟ่านหลี อบรมเรื่องความรักชาติ ยอมพลีชีพเพื่อมาตุภูมิก่อน จนนางทั้งสองเกิดอุดมการณ์ เป็นผู้ร่วมปณิธานที่จะกอบกู้แคว้นเยว่ จากนั้นก็ฝึกอบรมกิริยามารยาทอย่างผู้ดี ศิลปการดนตรี กวีนิพนธ์ ฟ้อนรำ ตลอดจนจริตมารยาต่างๆ แม้กระทั่งการจารกรรม ไซซีก็ทำได้อย่างหลักแหลมแยบยล ช่วงเวลาสามปีที่ฝึกหัดกันอยู่นี้ ฟ่านหลีกับไซซีเกิดความเห็นอกเห็นใจกันจนกลายเป็นความรัก แต่คนทั้งสองถืองานของประเทศชาติสำคัญกว่าจึงจำใจจากกัน เมื่อเวลาอันควรมาถึง ฟ่านหลีในฐานะอัครมหาเสนาบดีของแคว้นเยว่ นำไซซีและเจิ้งตั้นไปถวายเป็นบรรณาการแก่หวูอ๋องฟูไช

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

 

 

บทความที่เกี่ยวข้อง
  • ไซซี (ดวงประเทียบ)
  • สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 58 บั้นปลายของหญิงงาม โดย อาจารย์แอน
  • สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 57 เรื่องราวของหวังเจาจวิน โดย อาจารย์แอน
  • สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 20 ไซซี และการล่มสลายของแคว้นอู๋ โดย อาจารย์แอน
  • เถาจูกง - ฟ่านหลี่ ตอนที่ ๒
  • “เถาจูกง” 陶朱公 เทพเจ้าแห่งการค้า ตอนที่ 10
  • “เถาจูกง” 陶朱公 เทพเจ้าแห่งการค้า ตอนที่ 9
  • “เถาจูกง” 陶朱公 เทพเจ้าแห่งการค้า ตอนที่ 8
  • “เถาจูกง” 陶朱公 เทพเจ้าแห่งการค้า ตอนที่ 7
  • “เถาจูกง” 陶朱公 เทพเจ้าแห่งการค้า ตอนที่ 6