บทความพิเศษ

 

พิชัยสงครามกับสามก๊ก ตอนท่ ๗/๓ - ลิฉุย กุยกี
22 พ.ย. 2558

 

แต่ว่าการคาดการณ์ของที่ปรึกษาลิฉุย กุยกี นั้น ถูกต้อง เพราะม้าเท้ง กับหันซุย ล้อมเมืองอยู่ประมาณสองเดือน เสบียงอาหารก็ขาดแคลนลง กำลังคิดจะถอย พอดีในเมืองมีหนอนบ่อนไส้ ไปบอกลิฉุย กุยกี ว่า เหตุเกิดครั้งนี้เพราะ ม้าฮู ตงเซียว และเลาเฉีย คบคิดเป็นไส้ศึกให้ม้าเท้ง  ลิฉุย กุยกี จึงนำบุคคลทั้งสามไปตัดศีรษะ (นี่คือสาเหตุที่บอกว่า ไม่ต้องไปจดจำชื่อไว้ เพราะในที่สุดก็ตายหมด) และนำศีรษะของคนทั้งสามเสียบประจานไว้บนเชิงเทินให้เห็นทั่วกัน ม้าเท้งจึงชวนหันซุย กองทัพแบบตัวใครตัวมัน กลับบ้านเมืองตน

 

ลิฉุย กุยกี ให้เตียวเจ ติดตามม้าเท้ง และให้หวนเตียว ติดตามหันซุย

 

หวนเตียวตามหันซุยทันที่เขาตันฉอง แต่ไม่ได้รบกัน เพราะหันซุย ใช้จิตวิทยาของความเป็นคนบ้านเดียวกัน เกลี้ยกล่อมจนหวนเตียวยอมปล่อยให้หันซุยกลับเมืองแต่โดยดี ซึ่งเป็นสาเหตุให้ตนเองต้องหัวเสีย เพราะหลานชายของลิฉุยอยู่ในกองทัพของหวนเตียวด้วย ส่วนเตียวเจนั้น ไล่ไม่ทัน ก็ยกทัพกลับมา

 


ตอนนี้ จึงถือเป็นการเปิดตัวและแสดงวีรกรรมของม้าเฉียว เล็กน้อยเท่านั้น

 

ต่อมา มีโจรโพกผ้าเหลือง อาละวาดขึ้นอีกแถวเมืองเซียงจิ๋ว  ลิฉุย กุยกี อ้างรับสั่งพระเจ้าเหี้ยนเต้ ให้โจโฉไปปราบปราม ซึ่งโจโฉได้ทำตามรับสั่ง ปราบปรามเป็นผลสำเร็จ ภายในเวลาเพียงสองเดือน พวกโจรแตกพ่าย ต้องยอมสวามิภักดิ์ด้วย ประมาณสามสิบหมื่น ช่วยเหลือประชาชนหญิงชาย ที่โจรจับไว้อีกร้อยหมื่นแล้วจึงกราบทูลมายังเมืองหลวง พระเจ้าเหี้ยนเต้ ได้ปูนบำเหน็จความชอบ ให้โจโฉเป็นผู้ว่าราชการภาคตะวันออก

 


ก็ไปต่อเนื่องกับตอนที่แล้ว คือ โจโฉยกพลพรรคทั้งหลายไปตั้งตัวเป็นใหญ่ที่เมืองกุนจิ๋ว แล้วเกลี้ยกล่อมคนดีมีฝีมือ เข้ามาร่วมด้วยเป็นจำนวนมาก

 

ส่วนในเมืองหลวง มีขุนนางผู้ใหญ่อีกสองคนคือ เอียวปิว กับจูฮี ทนอยู่ในอำนาจของลิฉุย กุยกี ไม่ได้ จึงแอบไปทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ ว่า “ทุกวันนี้ ลิฉุย กุยกี ตั้งตนเป็นใหญ่ ว่าราชการมิได้ตั้งอยู่ในความยุติธรรม แถมดูหมิ่นไม่เคารพพระองค์ ขณะนี้ โจโฉเป็นใหญ่อยู่ภาคตะวันออก มีทหารมากมาย ถ้าเรียกตัวเข้ามาทำราชการในเมืองหลวง บ้านเมืองจะเป็นสุขสืบไป”  ซึ่งพระเจ้าเหี้ยนเต้เห็นด้วย แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร เอียวปิวเลยอาสาที่จะจัดการเรื่องราวทั้งปวงเอง พระเจ้าเหี้ยนเต้ จึงเขียนหนังสือฝากเอียวปิวไว้ เมื่อมีเหตุจำเป็นจะได้เรียกโจโฉเข้ามาช่วย

 

สิ่งที่เอียวเปียว เริ่มงานก่อน ก็คือ เริ่มแผนยุยงให้ทั้งสองนายพลผู้ยิ่งใหญ่ แตกกันเอง

 

การที่จะยุยงให้ใครแตกกันนั้น เราควรรอให้ดาวจรนั้น จรมาเป็นคู่มิตรกัน และดาวคู่มิตรนั้น เดินแยกจากกัน หรือเดินผิดปกติ หรือดวงใดดวงหนึ่งอยู่ในตำแหน่งไม่ดี การยุยงนั้นก็จะมีผลโดยสมบูรณ์ เช่นเมื่อ ดาว ๗ และ ๘ จรมาเป็นคู่มิตรกัน และดาวเสาร์เดินพักร์ แยกจากดาว ๘ มาอย่างนี้ ถึงไม่ยุยง ก็ต้องแตกแยกกัน เดินคนละทาง อย่างแน่นอน ผิดกันแต่ว่าถ้าไม่ถูกยุยง ก็อาจจะเดินจากกันอย่างมิตร แต่ถ้าถูกยุยงจะแตกชนิดไม่มองหน้ากัน เหมือนเรื่องราวของลิฉุย กุยกี ที่กล่าวถึง เป็นอุทาหรณ์ต่อไป