บังทอง ลัคนาอยู่ราศีธนู จึงเป็นผู้ที่มีปัญญา เป็นคนที่ดาว ๔ กับดาว ๕ โยคถึงกัน โดยดาว ๑ อยู่ในเรือนลาภ ดาว ๕ อยู่ในราศีมังกรเป็นนิจ ดาวพุธเป็นวินาศโยคถึงกัน คือ ๑ ๔ ๕ เรียงอยู่ในดวงชะตา ส่งผลให้บังทองมีสติปัญญา แต่พูดไม่เป็นที่ถูกหูคน คนที่ดาว ๔ อยู่ในวินาศ มักจะพูดตรงๆ ไม่แสดงออกในความรู้สึกที่ตนมี ก็เลยทําให้เกิดปัญหา ส่วน ๑ เป็นนิจ ก็ไม่โดดเด่น ทําให้อายุบังทองสั้น นี่คือลักษณะของบังทอง

บังทองเป็นผู้ที่ไม่ค่อยเชื่อฟังความคิดของคนอื่นด้วย เพราะดาว ๕ เป็นนิจแล้วยังเป็นตนุลัคน์ของตัวเอง สําคัญตนเป็นผู้ที่มีความรู้เหมือนกัน เมื่อโยกกับดาว ๔ ดาวคู่วิชาการ ใครเตือนก็คิดว่าเขาอิจฉา ในที่สุด ดาว ๔ ที่เป็นวินาศ ดาว ๕ เป็นนิจ ถึงจะให้มีสติปัญญาอย่างไร ก็ไม่สามารถที่จะรอดไปได้

บังทองเป็นผู้ชาย ดาวอาทิตย์หมายถึงตัวเองเป็นนิจอีกด้วย อยู่ในราศีตุลย์ คือต้องแพ้ท้องทุ่ง บังทองแพ้ท้องทุ่งจริงๆ เพราะเสียชีวิตที่ท้องทุ่ง

บังทองเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกับขงเบ้ง เรียนศิลปศาสตร์พร้อมกับขงเบ้งและซีซี มีความสามารถมาก เมื่อเอ่ยถึงขงเบ้งแล้ว ต้องเอ่ยถึงบังทอง ขงเบ้งมีฉายาว่า มังกรซ่อนกาย ส่วนบังทองมีฉายาว่า อาจารย์ฮองซู หรือหงส์ห้าสี คําว่า “ฮองซู” คือผู้สามารถดั่งหงส์ที่บินข้ามหมื่นป่า ถือว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถมาก

ซีซีรับราชการอยู่กับเล่าเปียว เจ้าเมืองเกงจิ๋ว ภายหลังก็ออกมาอยู่กับเล่าปี่ที่เมืองซินเอี๋ยน แล้วไปอยู่กับโจโฉที่พระนครฮูโต๋ อันนี้เป็นลักษณะของดาว ๕ ที่เป็นนิจอีกแบบหนึ่ง คือครอบครัวไม่ส่งเสริม ส่วนบังทอง ดาว ๕ เป็นนิจอีกแบบ ความทนงตน วัยใกล้ๆ กัน เป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันหมด แต่ว่าดาวที่เรียงกัน ถึงแม้ว่าจะเสียเหมือนกัน แต่ส่งผลไม่เหมือนกัน ขงเบ้งอยู่กับเล่าปี่คนเดียวจนกระทั่งตาย ส่วนบังทองอยู่กับจิวยี่แล้วก็ไปอยู่กับโจโฉ ภายหลังจึงมาอยู่กับเล่าปี่เป็นคนสุดท้าย สามคนเหมือนกับซีซี

เหตุที่บังทองไปอยู่กับจิวยี่นั้น เนื่องด้วยตอนนั้นโจโฉยกทัพหลวงมา ต้องการอาณาจักรเกงจิ๋ว เวลานั้นบังทองอยู่ที่เมืองซงหยง ที่ซงหยงก็มีนักปราชญ์เยอะที่สุด เป็นเมืองที่เล่าปี่ไปรู้จักกับอาจารย์สุมาเต็กโช ได้ชีซี ได้ขงเบ้ง ได้บังทองมา ตามลําดับ ถือว่าเล่าปี่เป็นผู้ที่มีวาสนาที่ได้ผู้มีสติปัญญามาอยู่ด้วย

โจโฉตอนนั้นยึดเมืองซงหยงได้ บังทองก็หลบภัยสงครามข้ามแม่น้ําแยงซีเกียงไปหาโลซก ซึ่งเป็นศิษย์ผู้น้องและเป็นเพื่อนเก่าแก่ด้วย โลชกเป็นคนสนิทของจิวยี่ แม่ทัพใหญ่แห่งอาณาจักรกังตั๋ง ตอนนั้นโลซกให้จิวยี่เอาตัวบังทองไว้ใช้ในราชการ จิวยี่ก็รับไว้ แต่บังทองขอตัวอยู่วงนอก รับปากจิวยี่เพียงว่า หากมีอะไรติดขัด จะให้ความช่วยเหลือเป็นครั้งคราว

คือบังทองอาจจะมีความรู้สึกว่า จิวยี่เป็นเด็ก ยังไม่เหมาะสมที่ตัวเองจะเข้าไปเป็นที่ปรึกษา ก็ขอตัวอยู่วงนอก ครั้นเมื่อจิวยี่เตรียมการโจมตีทัพเรือโจโฉ จิวยี่ก็ให้โลซกไปถามบังทองว่า จะใช้ยุทธวิธีอย่างไรจึงจะเอาชนะได้ บังทองก็แนะนําว่าต้องใช้ไฟ นี่คือเบื้องหลัง แม่น้ําแยงซีเกียงกว้างใหญ่มาก เมื่อเกิดไฟไหม้ขึ้นบนเรือลําหนึ่ง เรือลําอื่นอาจจะหลีกได้เพราะมันกว้างใหญ่ ต้องใช้กลอุบายให้ตรึงเรือรบเข้าไว้ด้วยกัน ความพินาศก็จะตกอยู่กับโจโฉ จิวยี่ก็เห็นด้วยกับคําแนะนําของบังทอง และเห็นว่าคนที่จะลวงให้โจโฉตรึงทัพเรือทั้งหมดเข้าด้วยกัน คือตัวบังทอง

ต่อมา โจโฉก็ให้เจียวก้านมาสอดแนมในกองทัพจิวยี่ จิวยี่ก็ให้คุมตัวเจียวก้านไว้ แล้วก็นัดหมายกับบังทองให้ใช้กลศึก บังทองจึงให้ส่งตัวเจียวก้านไปขังไว้ที่เนินเขา มีทหารควบคุมอยู่เพียง ๒ คน

เจียวก้านตอนนั้นถูกขังเดี่ยว ก็มีความอึดอัดแล้วก็ทุกข์ทรมานมาก ไม่เป็นอันกินอันนอน คืนหนึ่งเดือนหงาย เจียวก้านออกไปเดินเล่นหลังวัดด้วยความไม่สบายใจ ก็ได้ยินคนท่องตําราพิชัยสงครามอยู่ในกระท่อมซอกเขา ก็รู้สึกประหลาดใจ จึงเดินไปแอบดู เห็นผู้ชายคนหนึ่งจุดตะเกียง อ่านตําราพิชัยสงครามของอาจารย์ซุนวูอยู่ ก็นึกในใจว่า นี่คงไม่ใช่คนธรรมดาจึงอ่านตําราลึกซึ้งอย่างนี้ได้ คือสมัยก่อน ภาษาจีนเรียนยาก ไม่มีคนที่จะเรียนได้แตกฉาน เห็นคนอ่านตําราจีน เห็นเป็นตำราพิชัยสงครามอย่างนี้คงไม่ธรรมดาแน่ ก็เลยเคาะประตูเข้าไปสนทนาด้วย