สรุปบทความจากรายการ

"สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 94 เส้นทางความเป็นใหญ่ของโจโฉ(3)"
 

                เส้นทางของโจโฉที่ก้าวเข้าสู่อำนาจ เริ่มต้นหลังจากที่ 18 หัวเมืองแตกกันหมดสิ้น ส่วนเรื่องราวของนักรบท่านอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นอ้วนสุด ซุนเกี๊ยนแห่งเตียงสา หรือว่าโตเกี๊ยมแห่งชีจิ๋ว หรือคนอื่นๆนั้น เราคงยังไม่พูดถึง ขอกล่าวถึงเส้นทางของโจโฉซึ่งถือว่าเป็นผู้ที่ปราศจากกองทัพ เป็นผู้ที่มีกำลังน้อยที่สุด แต่ใครจะไปรู้ว่า จังหวะของบุคคลนั้นแล้วแต่วาสนาที่มีมาไม่เท่ากัน ช่วงนั้นโจรโพกผ้าเหลืองได้ฆ่าเจ้าเมืองกุนจิ๋วตาย คือ เล่าใต้ กับ เป่าซิ่น โจโฉจึงถือโอกาสเป็นเจ้าเมืองแทน รวบรวมกุนจิ๋ว กุนจิ๋วมีชื่ออีกชื่อหนึ่งก็คือเมืองชิงโจว ชิงโจวปัจจุบันนี้อยูใกล้ๆ กับเมืองไคฟง ชิงโจวกลายเป็นฐานอิทธิพลของโจโฉ ณ ที่แห่งนั้นโจโฉปราบโจรโพกผ้าเหลืองโดยใช้วิธีเกลี้ยกล่อมบ้าง ใช้วิธีในการรบบ้าง ใช้คุณสมบัติประจำตัวตามที่เอ่ยไว้ว่า ไม่ว่าแมวดำแมวขาวจับหนูได้ก็เป็นแมวที่ดีได้ ในยุทธวิธีในการบริหารคนแบบนี้ ก็สามารถจัดตั้งกองทัพเล็กๆได้
 

การบริหารจัดการในกองทัพต้องมีเสบียง ด้วยความมีวินัยเป็นของตนเอง โจโฉแบ่งกองกำลังออกจัดเสบียงและดูแลพระนคร คัดเลือกนายทหารที่มีฝีมือ รวมทั้งเสาะหาคนดีมีฝีมือได้อีกหลายคนเข้ามาร่วมในกองทัพเล็กๆ นั้นได้ เรียกว่ากองกำลังชิงโจว นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของโจโฉ จากกองทัพเล็กๆ หลังจากนั้นโจโฉก็ทำศึกสงครามโดยเฉพาะอย่างยิ่งการปราบลิโป้ หรือว่าการทำสงครามเล็กๆ น้อยๆ เพื่อสร้างกองกำลังหรือฝึกหัดกองทัพของตนให้แข็งแกร่งขึ้น ได้ที่ปรึกษาดีๆ มา โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ ซุนฮก (荀彧)
 

เมื่อถึงวันหนึ่ง ราชสำนักเกิดเรื่องวุ่นวาย ตั๋งโต๊ะถูกขจัดออกไป ลิฉุย กุยกี มีอำนาจ ตอนนั้น กษัตริย์หรือพระเจ้าเหี้ยนเต้มีความเดือดร้อนอย่างแสนสาหัส จึงมีพระบรมราชโองการเรียกโจโฉเข้ามาช่วย ซุนฮกให้คำแนะนำว่า ตอนนี้เป็นจังหวะที่ดีที่จะเข้าไปช่วยเหลือพระเจ้าเหี้ยนเต้ ดังนั้น โจโฉจึงยกกองทัพเข้าไปคุ้มกันและคุ้มครองอารักขาพระเจ้าเหี้ยนเต้ และเสนอว่าลั่วหยางยากต่อการบูรณะ เพราะถูกตั๋งโต๊ะทำลายหมดสิ้น ควรจะย้ายเมืองหลวง การย้ายเมืองหลวงครั้งนั้นแสดงให้เห็นว่าโจโฉเริ่มมีอำนาจเหนือพระทัยของพระเจ้าเหี้ยนเต้ และนับแต่นั้นมาโจโฉก็ใช้พระราชโองการโยกย้ายตำแหน่งทหารและรวบรวมกองกำลังของตนให้เข้มแข็งขึ้น ถือว่าเป็นบริหารอำนาจโดยชอบธรรม อันนี้เป็นจังหวะและโอกาสของโจโฉ แม้กระนั้น โจโฉก็ไม่หยุดยั้งในการรวบรวมที่ปรึกษาหรือคนดีมีฝีมือ สิ่งสำคัญอันดับหนึ่งหลังจากที่ปราบลิโป้แล้ว ก็คือปราบอิทธิพลของตระกูลอ้วน ซึ่งเป็นที่มาของยุทธการกัวต๋อ โดยใช้ราชโองการนำหน้าในการโยกย้ายทหาร และรวบรวมทหารเข้าปราบปรามอิทธิพลของอ้วนเสี้ยวหรือตระกูลอ้วนทางภาคเหนือ ในที่สุด โจโฉก็เป็นไปตามพยากรณ์ในวัยเด็กที่ว่าเป็นวิญญูชนยามไม่มีวาสนา แต่ยามมีสุขหรือมีอำนาจก็คือทรราชนั่นเอง