สรุปบทความจากรายการ

"สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 110เรื่องของบังทอง"

ออกอากาศทาง TNN2 (Truevision 8) เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2556

โดย อาจารย์ษณอนงค์  คำแสนหวี (อาจารย์แอน)

                ที่ปรึกษาของเล่าปี่ไม่ใช่มีแต่ขงเบ้ง ยังมีฮวดเจ้ง และบังทองหรือหงส์ดรุณ ผู้ที่มีความสามารถไม่แพ้กันเลย ในที่นี้เราเอ่ยถึงบังทอง  (龐統)  หรือหงส์ดรุณ

ในสามก๊กของหลอกว้านจง บังทองเปิดตัวตอนยุทธการเซ็กเพ็ก บังทองเป็นคนที่มีความสามารถ มีวาทศิลป์ ฉลาดในการวางอุบาย ในการดูลักษณะคน แล้วยังเชี่ยวชาญกลศึกและประเมินศึกและประเมินสถานการณ์ จึงได้รับมอบหมายให้เป็นเสนาธิการในการทำศึก ในขณะที่ขงเบ้งเป็นผู้วางแผนจัดเสบียงและจัดระบบในเก็งจิ๋ว น่าจะตรงกับยุทธศาสตร์หลงจ้งของขงเบ้ง ที่ว่าจัดระบบระเบียบภายในและขยายอิทธิพลสู่ด้านตะวันตกคือเมืองเอ็กจิ๋วซึ่งในปัจจุบันนี้คือเมืองเฉิงตู มณฑลเสฉวน แต่บังทองถือว่าเป็นผู้ที่อาภัพ หน้าตาไม่สวยไม่งามไม่เป็นที่ประทับใจหรือเอื้อเอ็นดูต่อผู้พบเห็น ทั้งๆ ที่เป็นผู้มีความรู้ความสามารถ ถึงขนาดขงเบ้งยกย่องว่าเก่งกว่าตน เชี่ยวชาญในการศึก

บังทองเกิดที่เมืองเก็งจิ๋ว อยู่ในตำบลข่งหยง เป็นหลานของบังเต๊กกง มีศักดิ์เป็นญาติกับขงเบ้งด้วย ดังนั้น ทั้งสองจึงสนิทสนมกัน และในบางตอนของสามก๊ก กล่าวว่า บังทองมีจิตริษยาขงเบ้งนิดๆ แต่ตามประวัติศาสตร์ไม่ได้เอ่ยถึง แต่ว่าความไม่รอบคอบและความประมาทในข้าศึกศัตรูต่างหาก ที่ทำให้เสียชีวิตในการศึก ถึงแม้ขงเบ้งซึ่งชำนาญในการดูดาวจะแจ้งเตือนไปก่อนก็ตาม

ในยุทธการเซ็กเพ็ก แผนห่วงโซ่สัมพันธ์เป็นหนึ่งในแผนการที่ทำให้ยุทธการนี้สำเร็จเสร็จสิ้นโดยสมบูรณ์และชนะโจโฉได้ในที่สุด รวมถึงการวางแผนซ้อนแผน ที่ฝ่ายของจิวยี่ส่งเจียวก้านมาสืบราชการ ล้วนแล้วแต่เป็นแผนของบังทองทั้งสิ้น จะเห็นว่าอุบายของบังทองนั้นแยบยลมากทีเดียว โจโฉเองก็รักในฝีมือและความรู้ของบังทองในเรื่องของการประเมินศึกและแผนการ เพียงแต่ว่าบังทองไม่ได้อยู่ในฝ่ายของโจโฉ

หลังยุทธการเซ็กเพ็กแล้ว บังทองก็ลาออกจากการรับราชการเป็นเสนาธิการทหารของจิวยี่ อาจเป็นเพราะไม่มีใครเห็นความสำคัญของเขา และนายทหารที่ติดตามมาตั้งแต่ครั้งซุนเกียงและซุนเซ็กนั้นโดดเด่นกว่า ขงเบ้งจึงเขียนจดหมายส่งตัวให้เล่าปี่ แต่บังทองกลับไม่ได้เอาจดหมายนั้นส่งให้เล่าปี่ เล่าปี่ก็ไม่เห็นความสำคัญ เลยถูกส่งไปในอำเภอเมืองเล็กๆ ซึ่งเขาปล่อยงานคั่งค้างเป็นเวลานาน เมื่อส่งเตียวหุยไปตรวจสอบ เตียวหุยก็ฉลาดบอกให้ทำงานคั่งค้างให้เสร็จภายในวันเดียว และในวันนั้นเองก็เห็นความสามารถของบังทอง แล้วรายงานให้เล่าปี่ทราบ เล่าปี่ก็ไม่ได้ละเลยเรียกตัวมาเจรจาซักถาม จึงได้รู้ว่าความสามารถของบังทองนั้นไม่น้อยไปกว่าขงเบ้งเลย สังเกตได้ว่าแรกเริ่มทั้งสองแห่งด้วยกัน ที่ต่างก็ไม่เห็นความสำคัญของบังทอง เรื่องนี้สามารถสรุปได้ว่า ดูคนอย่าดูที่หน้าตา แต่ดูที่เขาพูด ดูที่ความรู้ของเขาดังเช่นบังทองนี้
 

ชมรายการย้อนหลังได้ที่  http://www.youtube.com/watch?v=W2EcBZbbmG4