สาระจากเมืองมังกร

 

สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 104 เรื่องราวของซุนเช็ก โดย อาจารย์แอน
14 เม.ย. 2557

 

สรุปบทความจากรายการ

"สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 104 เรื่องราวของซุนเช็ก"

 

  

 

                เราจะมาพูดถึงฝ่ายง่อก๊กบ้าง การสร้างเนื้อสร้างตัวกว่าจะเป็นก๊กหนึ่งได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายหรือสบาย แม้กระทั่งก๊กของซุนกวนที่เราว่าสบายที่สุด มั่งคั่งที่สุด ก็ยังมีจุดกำเนิดเริ่มต้นที่คล้ายๆ กันหมด เพราะฉะนั้น ผู้ที่เริ่มต้นทำธุรกิจหรืออะไรก็แล้วแต่ก็อย่าได้ท้อใจ นับตั้งแต่ยุคพงศาวดารตำนานเทพ เจียงจื่อหยาก็เริ่มต้นเมื่ออายุ 70 ปี

 

ในประวัติของซุนกวน  (孫權) ต้องท้าวความตั้งแต่ซุนเกี๋ยนเลยทีเดียว แต่ถือว่าซุนเกี๋ยน (孫堅) ผู้พ่อเป็นตัวเอกน้อยกว่าผู้เป็นลูกชายทั้งสองคน คือซุนเซ็ก กับซุนกวน ซุนเกี๋ยนเป็นหนึ่งในสิบหกหัวเมืองในคราวปราบตั๋งโต๊ะที่มีการรบอย่างจริงจัง เป็นคนตรง รบเก่งแต่ถูกกลั่นแกล้ง พอจะรบชนะก็ถูกอ้วนสุด (袁術)  อิจฉาไม่ส่งเสบียงให้ ทำให้ซุนเกี๋ยนท้อแท้ใจ แต่อย่างไรก็ตาม โชคยังเข้าข้างเป็นเสมือนจะบอกว่าตระกูลนี้จะได้เป็นใหญ่ เพราะในขณะที่เมืองแตก ซุนเกี๋ยนได้ตราหยกของแผ่นดินไปด้วยและก็ถ่ายทอดให้กับลูกชาย

 

เรามากล่าวถึงซุนเซ็ก  (孫策)  ในขณะที่ดำเนินการศึกพร้อมกับพ่อแล้วก็ไม่ชนะศึก ตอนนั้นทัพทั้งหมดสิบหกหัวเมืองแตกกันหมด ซุนเซ็กก็หนีไปอยู่ที่กังหนำซึ่งอยู่ในเขตของชีจิ๋วที่เป็นเมืองหลักเช่นเดียวกับเสียวพ่าย แต่อยู่ไกลออกมา ตอนนั้นไปอยู่กับโตเกียม ก็คงจะไม่เป็นสุขนักเพราะว่าไม่ได้แสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ความดีก็ไม่ปรากฏ ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ก็หนีอีกครั้งหนึ่งไปอยู่กับอ้วนสุดที่เมืองลำหยง การไปอยู่กับอ้วนสุดต้องนำตราหยกไปด้วย ไปมอบให้จึงจะได้อยู่ การรับราชการกับอ้วนสุดก็ทำศึกชนะหลายครั้งถือว่าเป็นประสบการณ์ก็ว่าได้ แม้จะรบชนะตลอด แต่อ้วนสุดนั้นหากใช้ศัพท์ง่ายๆ คือ ขี้เหนียว อัตคัด เลี้ยงคนไม่เป็น ขุนพลชนะศึกกลับมาก็เลี้ยงเพียงโต๊ะจีนเท่านั้นเอง ทั้งที่นายทหารรบทัพจับศึกกว่าจะชนะมานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ซุนเซ็กมีความท้อใจจึงปรึกษากับคนสนิทคือ จูตี จูตีบอกว่า เราหนีออกไปตั้งเมืองใหม่กันดีกว่า อย่าอยู่ด้วยอ้วนสุดเลย ในขณะที่ปรึกษากันนั้นซุนเซ็กก็ยังท้อแท้ใจเพราะจะเอาอะไรไปกองทัพก็ไม่มี ใครที่จะร่วมด้วยนั้นก็ไม่มี ซึ่งจูตีก็บอกว่าหนีไปหางอเก๋งซึ่งเป็นน้าของตนดีกว่า งอเก๋งมีนายทหารอยู่ประมาณ 1,000 คน

 

ในขณะที่ปรึกษากันนั้น ลิห้อมมาแอบได้ยิน ลิห้อมก็ออกมาปรากฏตัวบอกว่าเขามีทหารอยู่ 500 คน ขอร่วมด้วยไปด้วยกัน ซุนเซ็กก็ยังคิดอยู่ว่าไม่พอ จะทำอย่างไรต่อไป แต่อย่างน้อยเราก็รู้ได้อยู่อย่างหนึ่งว่า ไม่มีใครอยากอยู่กับอ้วนสุด อาจจะเป็นเพราะการบริหารการจัดการบุคคล การไม่เห็นคนดีมีฝีมือ และไม่รู้จักใช้คน ซึ่งไม่ใช่ลักษณะของผู้เป็นใหญ่ได้ในอนาคตเลย ดังนายทหารฝีมือดีอย่างซุนเซ็กหรือว่าผู้ที่มีความซื่อสัตย์อย่างลิห้อม หรือจูตี ต่างพากันเอาใจออกห่าง เราก็มาดูกันต่อไปว่าซุนเซ็กจะออกจากอ้วนสุดได้อย่างไร