เล่าปี่จะอยู่ได้ยาวนานขนาดไหน เมื่อเสียเกงจิ๋วไปแล้ว ดูเหมือนตั้งแต่นั้นมา จ๊กก๊กก็ยิ่งแย่ลง เป็นการบอกว่า ความสามารถในการดูคน การวางคนของขงเบ้ง ไม่เท่าโจโฉ เกงจิ๋วเป็นยุทธศาสตร์ทางการเมือง ขงเบ้งก็ทราบดี จึงให้เล่าปี่ยึดมั่นที่เกงจิ๋วก่อน แต่เมื่อไปวางตัวกวนอู ซึ่งเป็นเพียงนักการทหารไม่ใช่นักการเมือง การหลีกเลี่ยงสงครามก็ยากที่จะเป็นไปได้ เพราะอย่างไรเสีย นิสัยของนักรบก็ต้องหันไปทางรบกัน และการรบที่ปราศจากการรบในด้านการทูตการเมือง ก็จะขาดอุบาย ย่อมต้องพ่ายแพ้ในที่สุด จนถึงชีวิตเหมือนอย่างเช่นกวนอู

แต่การเสียชีวิตของกวนอู เป็นอะไรที่อกสั่นขวัญหายของซุนกวนมาก เพราะว่าซุนกวนกลัวกองทัพอันเกรียงไกรของเล่าปี่ การรบที่แบ่งเป็น ๓ ก๊ก อีกก๊กต้องเอาเข้าด้วย ไม่ใช่แค่รบกันแค่ ๒ ก๊ก ถ้าหากรบกับเล่าปี่ แล้วโจโฉเข้ากับเล่าปี่ ซุนกวนก็แย่ จึงมีการวางอุบายว่าให้ส่งศีรษะกวนอูไปให้โจโฉ เป็นทํานองว่าตัดมาถวาย ตอนแรกโจโฉก็ดีใจ แต่ที่ปรึกษาก็เตือนว่าจะหาความเดือดร้อนมาใส่มือ ก็แก้ไขด้วยการต่อตัวให้เต็มรวมกับศีรษะกวนอู แล้วฝังศพอย่างสมเกียรติ

แต่ว่าหลังจากฝังศีรษะกวนอูแล้ว โจโฉก็กลายเป็นโรคเส้นประสาท จะเห็นภาพหลอน มองเห็นภาพศีรษะกวนอูแลบลิ้นปลิ้นตาหลอก หนวดเครากระดุกกระดิก ก็เลยทำให้โจโฉกลายเป็นโรคเส้นประสาทอย่างหนัก หลับตาทีไรก็เห็นกวนอูทุกครั้ง ถึงขนาดให้สร้างวังใหม่ที่เมืองลกเอี๋ยงเพื่อย้ายไปอยู่ หนีหยินไปหาหยาง

ตลอดเวลาที่ผ่านมา  โจโฉนอนไม่ค่อยจะหลับ มักจะผุดลุกผุดนั่งอยู่คนเดียวในห้อง แถมตกดึกยังปรากฏร่างชายผู้หนึ่ง สยายผม นุ่งดําห่มดํา ถือกระบี่เข้ามายืนอยู่ตรงหน้าแล้วคํารามว่า ข้าคือเทพารักษ์ซึ่งสิงอยู่ในต้นไม้ เจ้าบังอาจไปฟันต้นไม้ของข้า ข้าจึงตามมาฆ่าเจ้าเสีย โจโฉก็ร้องสุดเสียงว่า ยามอยู่ไหน มาช่วยข้าที ทันใดนั้นเทพารักษ์ก็พุ่งกระบี่แทงโจโฉ โจโฉก็ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ตกใจตื่น รู้สึกปวดศีรษะเป็นกําลัง ก็ให้หาหมอมารักษาสารพัดหมอ ก็ไม่อาจจะรักษาได้ โจโฉเห็นภูตผีปีศาจคนที่เคยฆ่ามาแล้วทั้งหมด มาหลอกหลอนทุกคืนเลย ทีนี้รู้ตัวต้องตายแน่ จึงสั่งให้บริวารสร้างฮวงซุ้ยไว้นอกเมือง ๗๒ แห่ง ป้องกันมิให้ใครรู้ว่าฮวงซุ้ยแห่งไหนเป็นที่ฝังศพของเสด็จอ๋องโจโฉ

ฮวงซุ้ยเป็นคติความเชื่อของคนโบราณ ถือเป็นการสร้างความเจริญให้กับลูกหลาน แล้วก็ถือสามากในการห้ามขุดหรือทําลายฮวงซุ้ย จึงสร้างถึง ๗๒ แห่ง พอสั่งเสร็จแล้วก็นั่งทอดถอนใจน้ำตาไหล หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน โจโฉก็ขาดใจตาย สิริชนมายุได้ ๖๖ปี โจโฉทําศึกสงครามมายาวนานมาก หลังจากที่โจโฉตายไปแล้ว โจผีบุตรคนโตได้ดํารงตําแหน่งวุยอ๋องสืบต่อไป

เล่าปี่พอทราบว่ากวนอูถึงแก่ความตาย ก็ตกใจร้องไห้จนสลบ ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้สลบไปอีก ๔ – ๕ วัน สาบานว่าจะล้างแค้นให้กวนอูให้จงได้ จึงระดมพลเตรียมที่จะไปตีกังตั๋ง ตอนนั้นขงเบ้งห้ามไว้ บอกว่ารังแต่จะเสียทีเขา ควรรอดูไปก่อน ตอนนี้มีแต่คนห้าม ไม่มีใครเห็นด้วยที่จะให้เล่าปี่ไปแก้แค้นทันทีทันใด เพราะว่าแผนเดิมของขงเบ้งจริงๆ แล้ว ต้องการเป็นพันธมิตรกับกังตั๋งเพื่อปราบโจโฉให้ได้ แผนการนี้ถ้าเป็นไปตามลําดับ การสถาปนาจ๊กก๊กจะยาวนานกว่า ๑๔ ปี แต่แผนนี้มาเปลี่ยนแปลงด้วยน้ำใจของเล่าปี่ที่มีต่อพี่น้องร่วมสาบาน ขงเบ้งก็พยายามชี้ชวนให้เห็นว่า ต้องให้ซุนกวนรบกับโจโฉเสียก่อน ใครเสียทีเพลี่ยงพล้ำ เราจึงซ้ำเอาทีหลัง

ตอนแรก เล่าปี่ก็เหมือนกับเห็นชอบด้วย ก็ให้ราษฏรในอาณาจักรเสฉวน นุ่งขาวห่มขาวไว้ทุกข์ให้กวนอู จัดเครื่องเซ่นไหว้ไปบําเพ็ญกุศลอุทิศให้กวนอูที่ประตูเมืองทิศใต้