สรุปบทความจากรายการ

"สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 60 เปิดเส้นทางสายไหม"

ออกอากาศทาง TNN2 Truevision ช่อง 8ทุกวันจันทร์-วันศุกร์ เวลา 20.20 - 20.30น.
 

                ในยุคสมัยของราชวงศ์ฮั่น ตอนต้นราชวงศ์ ความขัดแย้งระหว่างตระกูลหลิว กับตระกูลหลี่ เสมือนหนึ่งจะเป็นลางบอกเหตุว่า จะมีการขัดแย้งเช่นนี้ในสมัยซีฮั่น เป็นการขัดแย้งของตระกูลโต้วกับตระกูลหลิว ซึ่งตระกูลหลิวก็คือแซ่เล่าของปฐมกษัตริย์ฮั่นโกโจว และทั้งตระกูลหลี่มาถึงตระกูลโต้วเป็นตระกูลของฮองเฮา แต่ท้ายที่สุดรัชทายาทที่สามารถรวมทั้งหมดเข้าด้วยกันและสามารถปราบกบฏหนานไหวอ๋อง เชื้อพระวงศ์ศักดิ์เป็นอาหรือว่าเหลียนอ๋องได้สำเร็จ คือ รัชทายาทที่มีนามว่า หลิวเชอะ และต่อมาขึ้นครองราชย์มีพระนามว่า ฮั่นหวู่ตี้ ซึ่งหลายคนเคยได้ชมภาพยนตร์ ฮั่นหวู่ตี้ ทั้งสองภาคมาแล้ว ตัวละครที่อยู่ในภาพยนตร์เรื่องนี้มีตัวจริงในประวัติศาสตร์ทั้งหมด

ในรัชสมัยของฮั่นหวู่ตี้นี้มีความเจริญสูงสุด มีการเปิดเส้นทางสายไหม มีบุคคลสำคัญๆ มีชื่อขึ้นในประวัติศาสตร์ก็คือ จางเชี่ยน ซื่อหม่าเฉียน มีการฟื้นฟูด้านจริยะ ดนตรี ทุกศาสตร์ทุกแขนง ทั้งดาราศาสตร์และแน่นอนขาดไม่ได้คือ ศาสตร์ฮวงจุ้ย ซึ่งคนยุคสมัยก่อนก็ยังสนใจดูอนาคตของตนว่าจะเป็นอย่างไร ทำการอย่างนี้จะสำเร็จหรือไม่ ต้องมีฤกษ์ยามในการกระทำหรือแม้กระทั่งในการครองราชย์ รวมถึงทำศึกก็ยังต้องมีฤกษ์ยาม ทั้งยังดูช่วงจังหวะที่จะทำการเพาะปลูก การทำพิธีเปิดศึก ยังต้องอาศัยฤกษ์ยาม ยังเหมือนเดิมทุกประการ สิ่งสำคัญที่สุดที่มีคุณูปการต่อประเทศจีนจนกระทั่งปัจจุบันนี้ คือการเปิดเส้นทางสายไหมทางด้านตอนเหนือ การเปิดครั้งนั้นจริงๆ แล้ว ทั้งนี้เป็นความคิดของจางเซียนที่ใฝ่ฝันที่จะเดินทางไปสู่แคว้นแดนไกล เขาเป็นคนใฝ่หาความรู้ และที่น่าสังเกตคือนามของเขา จางเซียน ถ้าเขียนเป็นภาษาจีน ก็จะมีตัวยานพาหนะอยู่ด้วย

อย่างไรก็ตาม ฮั่นหวู่ตี้สนับสนุนในการเดินทางไกล เปิดเส้นทางใหม่ๆ นี้ เพราะว่า ฮั่นหวู่ตี้รักม้า และก็อยากได้ม้าศึกที่มีความชำนาญ เพื่อทำศึกกับซุงหนู ตามธรรมเนียมของการระงับศึกของชาวฮั่นคือส่งหญิงงามไปแต่งงาน ซึ่งฮั่นอู่ตี้ไม่ชอบใจ ต้องการทำศึกกันดีกว่า ที่สำคัญสุด ทหารต้องชำนาญรบทางด้านม้า และต้องเป็นม้าศึกที่ยอดเยี่ยม ที่วิ่งได้ไกล ทน และวิ่งเร็ว และม้าที่มีชื่อที่สุดก็คือ ม้าเหงื่อโลหิต จากเมืองต้าหวั่นซึ่งอยู่ในเขตซินเกียง เส้นทางสายไหมเคยเป็นเส้นทางเดิมในการค้าขายระยะใกล้ ระหว่างเมือง แต่การแสวงหาม้าศึก ทำให้เป็นการเริ่มต้น เปิดเส้นทางค้าขายอย่างจริงจังไปจนถึงประเทศอินเดีย และนำวัฒนธรรมสิ่งดีงามมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งพุทธศาสนา นี่จัดเป็นผลงานของจางเชี่ยน ในรัชสมัยของฮั่นอวู่ตี้
 

อีกคนหนึ่งก็คือ ซือหม่าเฉียน พ่อคือ ซือหม่าเซียง เป็นคนที่ชอบบันทึกเรื่องราวต่างๆ ในชั้นแรกก็บันทึกเรื่องราวบุคคลสำคัญในราชวงศ์ ซึ่งไม่สามารถบันทึกตามความเป็นจริงได้ทั้งหมด เพราะว่าใครๆ ก็อยากให้บันทึกแต่ด้านดี แต่ว่าบุตรชายของเขา คือ ซื่อหม่าเฉียน ท่านนี้คือผู้ที่บันทึกตามความเป็นจริง แล้วเขาบันทึกทุกอย่างที่อยู่รอบๆ ตัว ไม่ใช่บันทึกแต่เพียงเรื่องราวของราชสำนักเท่านั้น โดยถือเอาประวัติศาสตร์ที่ขงจื้อได้เขียนเรื่องราวของบุคคลสำคัญในยุคชุนชิวมาเป็นแบบอย่าง เป็นเหตุให้เราได้ศึกษาประวัติศาสตร์ในสมัยได้ดีที่สุด รวมไปถึงด้านอื่นๆ อย่างจริยธรรม และการศึกษาก็ตามมา