ยุคปลายชุนชิว คือ สมัยสงครามระหว่างแคว้นเยว่กับแคว้นอู๋ เสนาบดีฟ่านหลี่ มักใข้กลยุทธ์ของซุนวู “นับแต่โบราณมา การศึกต้องรวบรัด เฉียบพลันจึงสามารถเผด็จศึก และไม่เคยมีศึกใดที่ยืดเยื้อแล้วจะประสบชัยชนะ“  ดังนั้น การกอบกู้สถานการณ์ก็ดี หรือการตั้งธุรกิจก็ดี ต้องรู้จักจังหวะและเงื่อนไขของเวลาและสถานการณ์ที่อำนวย จากนั้นก็ตัดสินใจทันทีไม่ลังเล

กฎของการทำการค้าของเถาจูกง มีส่วนละม้ายการทำศึก จึงบัญญัติข้อนี้เป็นหลักของการทำการค้าที่ประสบผลสำเร็จ แม่ทัพเปรียบดังผู้บริหารบริษัท ซึ่งต้องไม่ลังเล มีความเด็ดขาด พร้อมที่จะแก้ไขปัญหาทุกอย่างทันที หากชักช้าไม่ทันการ การค้าจะเสียหาย

ติดตามสถานการณ์ตามความต้องการของลูกค้า ไม่เกียจคร้าน ทั้งขยันทั้งอดทน ไม่เฉื่อยช้า ถึงเวลาตัดสินใจไม่ลังเล มีไหวพริบในการฉกฉวยโอกาส คือ คุณสมบัติที่จะต้องสะสมไว้สำหรับผู้ที่จะทำการค้าประสบความสำเร็จ

สมัยปลายชุนชิว แคว้นหลู่เรืองอำนาจ ชายแดนก่อความไม่สงบ เหล่าขุนนางระดมทุนเพื่อใช้ในกองทัพ จึงพากันกู้พ่อค้า เถาจูกงเพียงคนเดียวที่กล้าเสี่ยงให้ยืมด้วยดอกเบี้ยที่สูง คือสิบเท่าของเงินต้น ด้วยเถาจูกงมีสายตาที่จะดูออกว่า การศึกนี้จะได้ชัยชนะ ในที่สุด เถาจูกงก็ได้เงินคืนพร้อมทั้งดอกเบี้ยที่สูงลิ่ว ถือว่าการเสี่ยงลงทุนอย่างไม่ลังเลครั้งนั้น เป็นที่อิจฉาของพ่อค้าคนอื่นๆที่มัวแต่ลังเลไม่ทันการ

เถาจูกงบัญญัติกฎต่างๆ จากประสบการณ์ของตนเอง จึงเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่า เป็นบทเรียน เถาจูกงทำการค้าอย่างมีไหวพริบ และข้อสำคัญต้องไม่เกียจคร้าน

โลกธุรกิจคือสนามรบที่ต้องชิงไหวชิงพริบ ตื่นตัวและรอบรู้ เจ้าของกิจการต้องฉลาดเฉลียวทันต่อความต้องการของลูกค้า สามารถพลิกวิกฤติเป็นโอกาส จึงสามารถมีกำไร