พอรุ่งเช้าโจผีออกว่าราชการ สั่งให้เบิกตัวโจสิดเข้ามาเฝ้า ฮัวหิมถามว่ามารดามาขอให้ยกโทษโจสิดหรือ โจผีตอบว่า ได้ยกโทษให้เพราะเห็นแก่มารดาเรา ฮัวหิมก็ว่า โจสิดคนนี้เป็นคนหลักแหลมอยู่ หากไว้ชีวิตปล่อยไว้ได้ไม่นานจะเป็นอันตราย โจผีก็ว่า เราได้ยกโทษให้ไว้กับมารดาแล้ว ซึ่งจะกลับคำนั้นไม่ควร ฮัวหิมเลยออกอุบายให้โจสิดแต่งโคลงแก้ตัว

โจผีสั่งโจสิดว่า ข้ากับเจ้าเป็นพี่น้องร่วมท้องกัน บัดนี้ข้าได้เป็นเจ้าแทนที่บิดาเรา ขุนนางผู้ใหญ่ก็เกรงกลัว เหตุใดเจ้าจึงแข็งข้อไม่เกรงกลัวเราเลย เมื่อบิดายังอยู่ ย่อมใช้ท่านแต่งโคลงกลอนให้เสมอๆ เราสงสัยว่าคงเป็นคารมคนอื่นทําให้ ถ้าเจ้าทําได้จริง จงเดินไปภายใน ๗ ก้าว เอื้อนโคลงให้ได้เนื้อความให้เกี่ยวกับพี่น้อง ไม่เอาเนื้อความอื่นมาเปรียบ อย่าออกชื่อพี่น้อง ถ้าหากทําได้เราจะยกโทษให้ ถ้าทําไม่ได้ เราจะเอาให้ถึงตาย

โจสิดจึงขอให้อยู่ในความสงบ แล้วก็เดินคิดไปภายใน ๗ ก้าวก็แต่งโคลงได้จบเป็นเนื้อความว่า  

คั่วถั่ว เอากิ่งถั่วมาเป็นฟืนใส่ไฟ

เมล็ดถั่วในกระทะจะไหม้

ก็เพราะกิ่งถั่วต้นรากอันเดียวกันนั่นเอง

เหตุใดจึงเร่งไฟเข้าให้หนักนัก

โจผีได้ฟังก็เข้าใจความหมายว่า พี่น้องจะมาฆ่ากันเอง ก็ร้องไห้ พอดีนางเปียนซีเดินออกมาจากด้านหลัง ได้ฟังบทกวีของโจสิด ก็ออกมาตัดพ้อว่า เจ้าเหตุใดจึงเคี่ยวเข็ญให้น้องได้รับความเดือดร้อน รับคำเราแล้ว ไฉนยังคิดอ่านจะผลาญชีวิตน้องอีก

โจผีตกใจ ลุกขึ้นคํานับมารดาแล้วว่า เป็นธรรมเนียมแผ่นดิน ผู้ใดทําผิดก็ต้องได้รับโทษ มิฉะนั้นจะเสียธรรมเนียมไป จึงให้โจสิดไปเป็นเจ้าเมืองอันเหียง เป็นหัวเมืองชั้นจัตวาอยู่แดนไกล เหมือนกับถูกเนรเทศ

ดวงชะตาโจผี มีดาวบาปเคราะห์กุมลัคนาในราศีพฤษก คล้ายๆ กับดวงแฮหัวตุ้น โจผีในอดีตเป็นผู้ที่ห้าวหาญ มุทะลุ มีน้ําใจค่อนข้างหยาบช้า โจโฉยังกลัวลูกคนนี้ โจผีเป็นลูกคนโต แต่ก็ยังฟังคนอื่น ด้วยว่ามีดาวพฤหัสอยู่ที่ราศีกรกฎ แต่ดาวพฤหัสนี้ไม่ได้อยู่ในบุษยฤกษ์ แต่อยู่ในสมโณฤกษ์ จึงมีจิตที่ข่มราหูไปในตัว คือไม่รุนแรงและก็ไม่ดุร้ายเท่ากับแฮหัวตุ้น สมโณฤกษ์ดาวพฤหัสตัวนี้คือโยกหน้าคือข่มราหูข่มลัคนาโดยตรง แล้วมีดาวอังคารอยู่ราศีพิจิกเป็นเกษตร ฉะนั้นจึงมักเป็นบุคคลที่ค่อนข้างมุทะลุ ๓ อยู่ในเรือนปัตนิเป็นเกษตรเล็งลัคน์ ดาวอังคารเป็นมรณะของโลก ส่งผลให้เป็นคนมีความฮึกเหิมอยู่ตลอดเวลา โจผีจะขี้โมโห นําความตาย ความวิบัติ มาให้ตนเองและผู้อื่น

มีดาวเสาร์เป็นเกษตรอยู่ในราศีมังกรคู่กับดาวราหูตนุลัคน์ จึงเป็นบุคคลที่เรียกว่า ซ่องสุมสมัครพรรคพวก คืออยู่ในเรือนศุภะนั่นเอง โจผีจึงมีดวงที่จะเป็นใหญ่ ดาวอาทิตย์เป็นมหาอุจจ์อยู่ในวินาศ ไต่เต้าจากเบื้องหลัง จากเบอร์ ๒ คือจากตำแหน่งมหาอุปราชไต่เต้าขึ้นมา ไม่ช้าไม่นานก็ขึ้นครองเนื่องด้วยพฤหัสนั้นดี ยังมีดาวที่โดดเด่นอยู่ ๔ ดวง ที่ส่งผลให้เป็นผู้นําทัพ ซ่องสุมผู้คน มีจิตใจที่ค่อนข้างโหดเหี้ยม ดาวอังคารเล็งแล้วยังมีดาวอาทิตย์เป็นวินาศ ดาวเสาร์อยู่เรือนศุภะ คือความโหมเหี้ยมนั่นเอง ตามตําราบอกไว้ว่าดาวเสาร์ ดาวราหูถ้าถึงดาวพฤหัส สามารถที่จะคุมคนทั้งกองทัพได้ เป็นมาเฟียได้ด้วย คือเป็นลักษณะของดวงโจผี

โจผีเป็นวุยอ๋องแทนบิดาได้ไม่นานนัก ขุนนางสอพลอรวม ๙ คนกับนายทหารอีก ๔๐คน ก็พร้อมใจกันไปเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ที่เมืองฮูโต๋ โดยมีฮัวหิมเป็นหัวหน้า กราบทูลว่า โจผีมีบุญมาก และมีสติปัญญารอบคอบ โอบอ้อมอารีต่อไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ราษฎรทั้งปวงก็อยู่เย็นเป็นสุข ขอให้พระองค์ทรงมอบราชสมบัติให้โจผีปกครองแผ่นดินสืบไป

พระเจ้าเหี้ยนเต้ไม่รู้จะทําอย่างไร กําลังทหารในมือก็ไม่มี ฟังแล้วก็ได้แต่ร้องไห้ รำพึงว่า พระเจ้าฮั่นโกโจเป็นต้นเชื้อพระวงศ์ตลอดถึงญาติพระวงศ์ สืบราชสมบัติมาถึง ๔๐๐ – ๕๐๐ ปี จึงตกมาถึงตัวเองแต่รักษาไว้ไม่ได้ แต่จําต้องยกราชสมบัติให้คนอื่น แต่ถ้าขืนไม่ยกให้ คงตายแน่ พระเจ้าเหี้ยนเต้จำยอมยกราชสมบัติให้แก่โจผี

โจผีได้สร้างโรงอภิเษกสูง ๓ ชั้นมีเครื่องประดับอย่างดีตามธรรมเนียม เมื่อเดือน ๑๒  ขึ้น ๕ ค่ํา พ.ศ. ๗๖๓ เวลาใกล้รุ่ง โจผีจึงขึ้นบนแท่น ให้บรรดาขุนนางประมาณ ๔๐๐ คน เฝ้าทั้ง ๓ ชั้น ให้ทหาร ๑๐ หมื่นล้อมไว้ กันคนที่ไม่เห็นด้วยบุกเข้ามาทําร้าย แล้วให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ถือพระแสงกระบี่กับตราหยกประจําพระองค์ พร้อมหนังสือมอบราชสมบัติ ขึ้นไปมอบให้กับมือ แล้วสั่งให้ขุนนางและราษฎรทั้งปวงพร้อมกันถวายพระนามว่า พระเจ้าวุยบุ๋นตี้