ผู้เขียนมักได้ยินคนที่เชิญอาจารย์แอนไปให้คำปรึกษาในเรื่องทำเล ถามอาจารย์อยู่เสมอ ๆ มา ว่าตนเองควรหันหัวเตียงไปทางทิศไหน บุตรหลานล่ะหันไปทิศนี้ใช่หรือไม่ แล้วทิศนี้เป็นทิศต้องห้ามไม่ควรหันหัวเตียงไปถูกหรือเปล่า

อาจารย์แอนก็จะใช้ธาตุของเจ้าของห้องนั้น ๆ มาประกอบในการเลือกหัวเตียงให้อยู่เสมอ ซึ่งในบางครั้งก็หันหัวเตียงไปยังทิศที่เขาว่ากันว่า ห้าม นั่นล่ะค่ะ หากแต่ทิศต้องห้ามนั้นกลับเป็นทิศทางที่ส่งเสริมธาตุของตนเอง

แต่อีกอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนพบว่า อาจารย์ใช้ประกอบกับเรื่องธาตุด้วย ก็คือ รูปลักษณะของห้อง และตำแหน่งในการจัดวางเตียง

หากว่าเป็นห้องที่อยู่ในแนวยาว แล้ววางเตียงอยู่ในแนวแคบและตื้น ถึงแม้ว่าทิศหัวเตียงที่หันไปนั้น ถูกธาตุแล้ว แต่ปรากฏว่าตำแหน่งของเตียงประจันกับผนังห้อง อาจารย์ก็จะปรับให้ใหม่ หากเป็นไปได้ ก็ขอให้ขยับขยายผนังห้องออก เพื่อให้ปลายเตียงนั้นมีพื้นที่มากขึ้น เตียงก็จะได้ไม่ประจันกับผนังอีกต่อไป แต่หากทำไม่ได้ อาจารย์ก็จะปรับเปลี่ยนเป็นวิธีต่างๆ เพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้เป็นต้นว่า หันหัวเตียงไปในทิศทางอื่น ๆ หรือไม่ก็ติดภาพแนวลึกที่ผนังปลายเตียง

เหตุที่อาจารย์แอนไม่แนะนำให้วางเตียงในลักษณะอย่างนั้น ก็เพราะว่า หากเป็นห้องของเด็ก ก็จะทำให้ปวดหัว ป่วยง่าย หากเดิมเป็นภูมิแพ้อยู่แล้ว เมื่อย้ายมาอยู่ในห้องนี้จะมีโอกาสเป็นบ่อยขึ้นและมากขึ้น และอีกประการหนึ่งก็คือ เด็กจะไม่อยากอยู่ในห้องนี้ จะไปนอนกับพ่อแม่แทน ในที่สุด ห้องนี้ก็จะไม่ได้ใช้

หากเป็นห้องของผู้ใหญ่ ก็ดูเหมือนว่าจะทำให้ผู้ที่อยู่ในห้องนี้ มีทัศนวิสัยไม่กว้างไกล

ต้องรีบหันมาดูห้องนอนของตนเองแล้วล่ะค่ะ