ประสบการณ์ของอาจารย์ในตอนนี้ เกิดขึ้นเมื่ออาจารย์ได้พบกับนักธุรกิจคนรุ่นเยาว์คนหนึ่ง ที่ไม่มีชื่อไม่มีธุรกิจใหญ่โตอะไร เมื่อแรกเริ่ม เป็นเพียงเจ้าของร้านเฟอร์นิเจอร์เล็กๆ และปัจจุบันก็ยังคงมีหน้าร้านเล็กๆ เดิมๆ อยู่ แต่ธุรกิจกับก้าวไปไกลอย่างเงียบๆ มีโรงงานตั้งอยู่บนแผ่นดินใหญ่ของจีน ส่งออกไปยังยุโรป น่าสนใจไหมคะ

“ซา” เป็นนามสมมติ อายุน้อยมากเมื่อเริ่มต้นขายเฟอร์นิเจอร์ให้กับร้านของพ่อดั้งเดิม ทำงานร่วมกับพี่ชาย ซา มีดาว ๑ เป็นนิจ เพราะฉะนั้น ซาไม่ได้อยู่กับพ่อ เพราะพ่อมีแม่หลายคนทำให้ชามีพี่น้องหลายคน ดีบ้างเสียบ้าง ตามประสาคนที่มีอาทิตย์เป็นนิจ ความที่ซาเป็นลูกชายคนที่สาม จึงถูกเรียกว่า “ซา” และไม่ค่อยมีความสำคัญในสายตาของพ่อนัก เพราะมีทั้งพี่ชายคนโต คนรอง และมีพี่สาวคั่นอยู่หลายคน อย่างไรก็ตาม การที่เป็นคนออมน้อมถ่อมตน ไม่ปริปากพูด ไม่เถียง หนักเอาเบาสู้ ซาจึงไม่เป็นที่กีดกันของพี่ชาย กลับนำมาทำงานในร้านเฟอร์นิเจอร์ตั้งแต่เรียนหนังสือ

ความที่มี ๑ เป็นนิจ พี่ชายทั้งสองมีอันแตกกัน แยกย้ายกันมีร้านของตัวเอง เรียกว่าทิ้งกิจการที่มีแต่หนี้และความเสื่อมโทรมให้ซาดูแลตั้งแต่อายุ ๑๙ ปี ข้อน่าสังเกตนะคะ คนที่มีอาทิตย์เสีย มักเป็นผู้ใหญ่เร็ว และต้องรับผิดชอบงานใหญ่ๆ ตั้งแต่อายุน้อยเกือบทุกคนเลย ซาเอง ก็ไม่พ้นกฎเกณฑ์อันนี้

ความเป็นมังกรของซา เริ่มจะแสดงตอนนี้ เพราะอย่างน้อยความที่เป็นใหญ่ในร้านแต่เพียงผู้เดียว ก็มีความหมายเป็นมังกรอยู่แล้ว ประกอบกับซาเป็นที่รู้จักของลูกค้ามากกว่าพี่ชาย เพราะเมื่อพี่ชายเป็นใหญ่ ก็จะนั่งชี้นิ้วสั่งงานอยู่แต่ในร้าน แต่ซากลับทำทุกอย่าง พูดคุยกับลูกค้าอย่างสุภาพเพราะถือว่าตนเป็นเด็ก เจียมตนว่าเป็นลูกเล็กที่ต้องอาศัยพี่ๆ เป็นที่รักของคนงาน เพราะซาต้องปรับตัวให้เข้ากับคนงานในร้าน เพราะตนต้องไปคลุกคลี เดี๋ยวใช้งานไม่คล่อง เป็นอันว่าซาเป็นที่รักของทั้งลูกค้าและคนงานในร้าน

ซาคบหาคนที่มีร้านค้าใกล้เคียงกัน หากที่ร้านขาดแคนสินค้าตัวใด ซ่าก็ผูกมิตรเอาไว้โดยการนำสินค้าที่ร้านอื่นมาขายให้ลูกค้า เป็นที่พอใจทั้งลูกค้าและเจ้าของร้านข้างเคียง ถึงกับออกปากว่า ถ้าซาเดือดร้อน พวกเขายินดีช่วย

ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่อบอุ่นในครอบครัว ซาค่อยๆ เติบโตภายใต้ความอดทน อ่อนน้อมถ่อมตน สร้างมิตรไว้รอบด้าน ลูกค้ารักและไว้ใจ เมื่อขายเฟอร์นิเจอร์แล้ว นานไปเกิดความเสื่อมในตัวสินค้า ซายังตามซ่อมให้ พอซาไปถึงบ้าน ก็พลอยช่วยย้ายเฟอร์นิเจอร์ ช่วยซ่อมอย่างอื่นอีกด้วย

ซามีทุนที่ตัวเองไม่ต้องดิ้นรนมากนัก ไปเปิดโรงงานที่จีนแผ่นดินใหญ่ โดยการช่วยเหลือและแนะนำจากเพื่อนร่วมพ่อค้าเหมือนกัน และในที่สุดก็ได้แต่งงานกับหญิงชาวจีน ได้พี่น้องฝ่ายหญิงช่วยเป็นหูเป็นตา ดูแลกิจการในจีน ที่ลือกันว่า ยากนักหนาที่จะดำเนินกิจการในจีนได้อย่างราบรื่น แต่ซาทำได้ดีในที่สุด

ซา มีเมตตากับทุกคน สุภาพอ่อนน้อมเสมอต้นเสมอปลาย อาจารย์ไม่แปลกใจเลยที่ซาพบกับความเจริญของชีวิต โดยทำเลของอาจารย์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยค่ะ