สรุปบทความจากรายการ

"สาระจากเมืองมังกร ตอนที่ 33 คนแซ่หลี่ หลี่ซือ"

ออกอากาศทาง TNN2 Truevision ช่อง 8 ทุกวันจันทร์-วันศุกร์ เวลา 20.20 - 20.30 น.

                เรื่องราวของหลี่ปู้เหว่ยยังมีอีกมาก แต่มีเกร็ดความสงสัยของนักประวัติศาสตร์ที่ยังถกเถียงกัน จนเกิดช่องว่างให้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ กล่าวคือ จิ๋นซีเป็นลูกของใคร เป็นลูกของผู้ที่มีอำนาจมากในภายหลัง คือหลี่ปู้เหว่ยซึ่งถือว่าเป็นพ่อรอง พ่อบุญธรรม หรือว่าเป็นลูกของอ๋องหรือเจ้าจี๋ฉู่จริงๆ

ตามประวัติศาสตร์ที่ได้ทำการวิเคราะห์กันแล้วโดยไม่ได้ถ่ายทอดลงในภาพยนตร์ บอกชัดเจนว่ามารดาของอิงเจิ้น คือ เจ้าจี บอกว่า อิงเจิ้นเป็นลูกของเจ้าชายจี๋ฉู่ ในขณะที่เป็นนางรำของหลี่ปู้เหว่ยก็ไม่ได้มีบุตรกับหลี่ปู้เหว่ยแต่ประการใด เพียงแต่เกิดจากความผูกพันที่เคยเป็นนางรำของหลี่ปู้เหว่ยมาก่อน ก็เลยยกย่องให้เป็นพ่อบุญธรรมของบุตรชายตน ให้เลี้ยงดู อบรม ถ่ายทอดสิ่งต่างๆ ต่ออิงเจิ้น

หลี่ปู้เหว่ยเป็นคนที่มีความรู้มาก แล้วก็สรรหาคนที่มีความรู้เช่นเดียวกันมาช่วย และหนึ่งในจำนวนนั้นก็คือ หลี่ซือ  (李斯)หลี่ปู้เหว่ยอ่านหนังสือมาก เช่นเดียวกับหลี่ซือ ซึ่งเป็นชาวรัฐฉู่ ในขณะที่รัฐที่เข้มแข็ง คือ รัฐฉี แต่รัฐที่ฉลาดและมีนักปราชญ์แล้วเลี้ยงนักปราชญ์ไว้ไม่ได้คือ รัฐฉู่ หลี่ซือผู้นี้เคยรับราชการเป็นที่ปรึกษาอยู่รัฐฉู่ แต่ไม่เป็นที่เชื่อถือ หลี่ปู้เหว่ยจึงดึงตัวหลี่ซือมาช่วยในราชการเป็นเสนาบดีที่รัฐฉิน

แนวความคิดในการรวมรัฐทั้งหมดเข้าด้วยกัน ก็คือความคิดของ หลี่ซือ เสนาบดีคนสำคัญคนนี้ แผนแรกของเขาก็คือ ให้มือสังหารไปสังหารอัครเสนาบดีเก่งๆ ของบรรดารัฐต่างๆ เป็นการตัดกำลังไปตั้งแต่ต้น แล้วยังเป็นคนที่เสนอแผนการเป็นลำดับขั้นตอน ในการที่จะรวมประเทศให้เป็นแผ่นดินเดียวกัน คัดสรรเลือกแม่ทัพที่มีความเก่งกล้าให้กับอิงเจิ้นซึ่งในช่วงนั้นยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์เลย แม่ทัพเก่งกล้าสามารถคนนั้น ก็คือ เมิ่งเถียน ผู้ที่มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งของรัฐฉินในเวลาต่อมา

หากบอกว่าจิ๋นชีเป็นทรราช สั่งให้ เผาตำรา ฆ่าบัณฑิต อย่าลืมว่าจิ๋นซีมีที่เป็นที่ปรึกษาคนสำคัญอยู่คนหนึ่ง ก็คือ หลี่ซือคนนี้ เขาเป็นครูสอนหนังสือให้กับอิงเจิ้นในยามเยาว์วัยด้วย เพราะฉะนั้นแนวความคิดของเขาได้ถ่ายทอดลงในความคิดของอิงเจิ้นผู้เป็นรัชทายาทในตอนนั้น แม้ยังอายุน้อยอยู่ แต่แนวความคิดเหล่านี้บวกกับนิสัยดั้งเดิม ก่อให้เกิดความทะเยอทะยาน ที่ทำให้อิงเจิ้นสามารถรวบรวมแผ่นดินเป็นปึกแผ่น

หลี่ซือเป็นคนที่มีความสามารถมาก หากเราลองอ่านการปกครองของหลี่ซือ จะเห็นว่าอิงเลข 6 เป็นสำคัญ จะมี 36 มณฑล 6 X 6=36 และคูณทบเข้าไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแบ่งแยกแม่ทัพหรือเรื่องอื่น ๆ เลข 6 คือ ธาตุน้ำในหลักพิชัยยุทธของเจียงจื่อหยา ยุคต้นราชวงศ์โจว นอกจากนี้แล้ว แล้วเขายังให้อิงเจิ้นหรือจักรพรรดิจิ๋นซี ใส่สีดำเป็นสีประจำรัชกาลอีกด้วย สีดำก็คือสีของธาตุน้ำ อันนี้ถือเป็นเกร็ด ทั้งนี้เพราะราชวงศ์ก่อนหน้านั้น คือ ราชวงศ์โจวมีสีแดงเป็นสีประจำราชวงศ์ สีแดงคือธาตุไฟ ในขณะที่สีดำคือธาตุน้ำ น้ำนั้นย่อมไปดับไฟ น้ำเป็นธาตุที่ไหลไปได้ทุกที่ มีความหมายว่าอยู่ที่ใดก็ยังประโยชน์ให้กับประชาชน หลี่ซือใช้กฎใช้เคล็ดจากตำราเก่าแก่ของเจียงจือหยาที่เคยเล่ามาตั้งแต่ตอนต้นๆ มาใช้เป็นหลักในการบริหารประเทศ การใช้ธาตุที่ข่มกันเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ฉะนั้น หลี่ซือจึงสามารถแบ่งระบอบการปกครองโดยไม่ซ้ำกับรูปแบบของราชวงศ์โจว เพราะใช้ธาตุน้ำเป็นธาตุสำคัญในการวางรากฐานการปกครองแผ่นดินจีนในสมัยนั้น

ชมรายการย้อนหลังได้ที่ http://www.youtube.com/watch?v=Uu59nu4oWzA